"Dziecię ognia" Harry Connolly

autor: Harry Connolly
wydawnictwo: Fabryka Słów
liczba stron: 480
moja ocena: 6/10

Lubię od czasu do czasu przeczytać jakąś dobrą książkę fantasy. Zawsze przenosi mnie w inny świat, pobudza wyobraźnie i pozwala przeżywać niesamowite przygody wraz z bohaterami. Teraz przyszedł czas na „Dziecię ognia”. Opis z tyłu okładki zaintrygował mnie, dlatego postanowiłam zapoznać się z treścią tej książki.

Poznajemy Raya. Mężczyznę, który do niedawna odbywał karę w więzieniu. Wraz ze swoją szefową Annalise udaje się do Hammer Bay, by powstrzymać drapieżcę. Potwora, który poświęca życie małych dzieci dla własnego dobra i sprawuje władzę nad całym miasteczkiem. Czy bohaterom uda się poskromić bestię?

Kiedy zaczynałam „Dziecię ognia” jakoś nie mogłam się przemóc. Nudziła mnie fabuła. Niechętnie sięgałam po książkę, aby choć trochę więcej przeczytać. Tak było do około setnej strony, po której praktycznie z niewielką przerwą, dotarłam do końca. Przyznam, że cała akcja nie do końca była w moim stylu, ale czyta się bardzo szybko.

Jest to taka typowa (chociaż może nie do końca) sensacja z fantastyką w tle. Trochę dziwne wydawało mi się to, że dzieci żywcem płonęły, a kiedy zamieniły się w srebrzyste, ogniste robaczki, ich rodzice nawet nie pamiętali, że posiadali potomstwo. Co prawda, później wyjaśnia się, dlaczego tak się działo, ale mimo wszystko, nie przemówiło to do mnie.

Jeżeli miałabym coś powiedzieć o bohaterach.. cóż.. nie stali się moimi ulubionymi. Annalise jest jakby pół człowiekiem. Aby regenerować siły, zjada ogromne ilości mięsa. Im bardziej świeże i surowe, tym lepiej. W dodatku sprawia wrażenie osoby pozbawionej wszelkich emocji. Potrafi z zimną krwią zabić dla dobra sprawy. Z kolei Ray, który jest jej podporządkowany, stara się wykonać swoją misję jak najlepiej. Posiada cechy takiego typowego głównego bohatera. Wychodzi cało z opresji, ratuje większość innych osób, niszczy czarne charaktery. Nie uznałabym go jednak za jednego z ulubionych bohaterów, bo jednak czegoś mi w nim brakowało.

Książkę oceniam jako średnią. To chyba nie do końca moje klimaty. Czegoś mi brakowało w całej historii. Mimo, że dobrze się ją czyta, jakoś nie przemówiła do mnie. Myślę jednak, że fanom fantastyki połączonej z sensacją może przypaść do gustu.

Wydawnictwo: Fabryka Słów 

Za książkę dziękuję Ósemkowemu Klubowi Recenzenta

Wyzwania:

2014 rok z 52 książkami!